HEERHUGOWAARD - Vier avonden lang gingen bewoners van de Schilderswijk in gesprek met de gemeente en MET Dijk en Waard. Niet in een zaaltje met een presentatie, maar in een open setting waar luisteren en meedenken centraal stonden. Samen met haar collega’s van MET Dijk en Waard en medewerkers van de gemeente, begeleidde Jacky het proces. Ze kijkt met plezier terug op deze avonden: “We hebben echt mét de wijk gepraat, niet óver de wijk.”

Mensen kwamen met ideeën, zorgen, maar ook met oplossingen

De bijeenkomsten waren onderdeel van dorps- en wijkgericht werken. Bewoners kozen zelf de onderwerpen waarover ze wilden praten: groen, verkeer of handhaving. Op drie woensdagen kwamen buurtgenoten samen in buurthuis De Ezel om hierover van gedachten te wisselen. “De sfeer was betrokken”, vertelt Jacky. “Mensen kwamen met ideeën, zorgen, maar ook met oplossingen.”

Met de buurt in gesprek

De eerste bijeenkomst ging over groen in de wijk. Er werden zorgen gedeeld over bomenkap, overlast door vallend blad en drassige grond in het park. Tegelijkertijd wilden bewoners ook weten hoe ze samen met de gemeente kunnen zorgen voor een groene, veilige wijk. “Fijn was dat iemand van de gemeente direct uitleg kon geven over het groenbeleid. Zo krijg je meteen duidelijkheid en voorkom je verwarring”, aldus Jacky.

Verkeer

Een week later stond het thema verkeer centraal. De wijk kent veel verkeersdrukte, foutgeparkeerde auto’s en hardrijders. Jacky: “Daar probeer ik dan op in te haken door langs de deuren te gaan en met inwoners te praten over het te hard rijden.”

Veiligheid

De derde avond had als thema ‘Handhaving en naleving van regels’. Daar was ook een boa van de gemeente aanwezig om vragen over toezicht en handhaving, waaronder in het verkeer, direct te beantwoorden. Bewoners spraken over vuurwerkoverlast, gevaarlijk rijgedrag van scooters en over gevoelens van onveiligheid in de openbare ruimte. Sommige mensen gaven aan dat ze soms zelfs liever omfietsen. Jacky: “Wat opvallend was aan deze bijeenkomst was dat de inwoners aangaven dat ze niet veel last hadden van hangjongeren. Terwijl ik dat wel had verwacht.”

Verbinding en betrokkenheid

Wat Jacky bijbleef, was de grote betrokkenheid van de aanwezigen. “Mensen willen echt bijdragen. Ze nemen de tijd om mee te denken en elkaar te spreken. Dat leidde ook tot mooie momenten. Zo raakten twee dames met elkaar in gesprek. Ze kenden elkaar niet, maar wonen in dezelfde straat. Ze hebben besloten contact te houden en gaan binnenkort samen iets leuks doen. Zulke ontmoetingen maken zo’n avond bijzonder.”

Moeizaam gesprek

Niet alles ging vanzelf. De eerste bijeenkomst was volgens Jacky het lastigst. “Veel inwoners komen naar een bijeenkomst met een probleem. Er was veel frustratie en weinig ruimte voor positieve verhalen. Dat is begrijpelijk, maar het maakt het gesprek moeizaam. Gelukkig lukte het uiteindelijk om ook te praten over wat wél goed gaat en waar kansen liggen.”

Gehoord worden

De bijeenkomsten gaven de gemeente waardevolle inzichten, maar leverden ook direct iets op voor de wijk: meer verbinding, duidelijkheid over regels en – misschien wel het belangrijkste – het gevoel dat bewoners serieus genomen worden. “Dat is de kracht van wijkgericht werken”, zegt Jacky. “Je ziet meteen wat het oplevert als je echt luistert. Daarnaast is het fijn als inwoners direct om tafel kunnen met de gemeente om hun vragen te stellen. Dan voelen ze zich gehoord.”

Toekomst

Voor de toekomst ziet ze kansen. “Ik zou in de toekomst graag verder willen gaan met deze bijeenkomsten. Ook voor andere wijken binnen de gemeente. Daarnaast zou ik graag meer jongeren willen betrekken, zodat ook hun beleving gehoord wordt. En bij elk thema willen we vanaf het begin de juiste mensen van de gemeente aan tafel. Zo wordt elk gesprek sterker.”