In Nederland worden veteranen steeds meer gewaardeerd
Met een grote glimlach en veel energie komt René Nieuwenbroek De Binding binnen. Hij valt op door zijn veteranentenue: een blauw maatpak met oranje details en een stropdas met daarop de veteranen-V. De blauwe baret en een reeks van tien medailles maken het geheel compleet. ‘Bron van kracht’, staat er in de kraag van het pak: het motto van marine-machinisten. Het lijkt ook op René zelf te slaan. “Ik weet hoe het koffieapparaat werkt,” roept hij vrolijk, “dus eerst koffie!”
Vijf missies
René deed buiten zijn reguliere vaarperiodes mee aan vijf missies. Hij begon als machinist, het begin van een lange carrière bij de marine. Zijn eerste missie was in de Perzische Golf onder de rook van de oliebranden. “Op de terugtocht konden we op het schip onderling ons ei wel bij elkaar kwijt. Mijn tweede missie was in Cambodja. Dan zat je zes maanden achter prikkeldraad en als je even weg wilde, dan was dat met helm, geweer en kogelwerend vest. De derde en vierde keer was op een bevoorradingsschip voor de kust van Joegoslavië, toen zat ik wat minder in de gevarenzone. Mijn laatste keer was Irak. Daarna hadden we twee dagen op Cyprus om bij te komen. Met een biertje erbij konden we stoom afblazen."
Aandacht voor onze veteranen
Bij oorlogsveteranen denken we vaak als eerste aan mensen die gediend hebben in de Tweede Wereldoorlog, maar ook daarna deed ons land aan vele missies mee. Krijgen ook deze veteranen de aandacht die ze verdienen? “In Nederland worden veteranen gelukkig wel steeds meer gewaardeerd,” vindt René. “Er zijn 105 duizend veteranen in Nederland, waarvan er velen nog in actieve dienst zijn. Dijk en Waard telt er zo’n 350. De veteranen uit WOII, Indië en Korea verdwijnen door hun leeftijd een beetje uit beeld. Libanon-veteranen zaten lang in een vergeethoekje, maar dat verandert gelukkig.”
Het komt wel goed
Samenkomen met oud-collega’s en lotgenoten is belangrijk voor René. Hij kan met bravoure en trots over zijn missies vertellen, maar geestelijk kreeg hij ook een klap te verduren. Iets waar tegenwoordig gelukkig meer aandacht voor is. “Vroeger werd je naar een conflict gestuurd en men zei: ‘Het komt wel goed,’ maar dat kwam het voor sommigen niet. Die voelden zich alleen en dat is triest. Als je op vrijdag terugkwam van een missie vroegen ze of het goed met je ging en als dat zo was, kon je je maandag weer melden.”
PTSS
Voor René kwam de emotionele klap pas na jaren: “Ik keek een tv-programma over veteranen en een van de geïnterviewden was een collega uit mijn tijd in Cambodja. Ik brak. We woonden destijds niet in Nederland en de psychiater die ik sprak snapte me niet echt. Dat hielp niet. Tien jaar later, in 2023, brak ik opnieuw en mijn vrouw zei dat ik hulp moest gaan zoeken. Ik ging naar het Sinaï Centrum in Amstelveen, dat speciaal voor PTSS-patiënten is. Psychologen hebben daar veelal een militaire achtergrond en dat heeft mij onwijs geholpen. Ik had een kort lontje, concentratieproblemen, ik kon geen oorlogsfilms kijken. Maar door de behandeling en door alles van me af te schrijven is het leefbaar geworden.”
Tranen en gezelligheid
René heeft wel altijd steun gevonden bij collega’s. “Ik kwam op de Veteranendag een bekende tegen. Hij barstte meteen in tranen uit, toen hij me zag. Maar dat was goed. Dat mag.” Juist daarom wil hij zijn collega veteranen oproepen om ook te komen bij deze georganiseerde ontmoetingen. “Op 4 mei stonden er twee veteranen bij de herdenking in Heerhugowaard. Het zou toch mooi zijn als er volgend jaar minimaal tien in tenue zijn? We kunnen zo laten zien dat we er zijn, dat we er voor elkaar zijn en we kunnen samen overleden collega’s herdenken.”
Veteranen, meld u!
Zaterdag 21 juni staat in het teken van Veteranendag, speciaal voor onze lokale veteranen. De bijeenkomst vindt plaats in Museum BroekerVeiling in Broek op Langedijk. Bezoekers kunnen genieten van een hapje en een drankje, luisteren naar toespraken en de burgemeester ontmoeten. Het programma biedt volop historische beleving, met onder andere een veiling, een vaartocht en een rondleiding door het museum. Er wordt samen gegeten en de dag eindigt met een gezellig samenzijn, met muziek als afsluiter. “Het zou mooi zijn als er heel veel veteranen die dag komen. Je kan niemand dwingen. Sommige collega’s komen niet omdat het te diep zit. Anderen willen het achter zich laten. Dat respecteren we natuurlijk. Maar het kan helpen om je lotgenoten te ontmoeten. Ik heb over een hele hoge muur moeten klimmen, dat viel niet mee, maar ik weet dat het helpt als je collega’s spreekt. Bovendien is het erg gezellig!”
Veteranen die graag aanwezig willen zijn kunnen hun komst bevestigen via kabinetszaken@dijkenwaard.nl. U kunt één introducé/begeleider meenemen.